İşte, bunlardan biride, Allah’ın değer vermediği, Müslümanlarında Allah için sevmediği, olsa olsa, iş icabı ve icap ettiği kadar, ya da tebliğ ve irşat için veya müdara, yani vaziyet idare etmek için ancak konuştuğu, kafir, münafık, fasık, zalim, bid’atçı insanlara, hiç de layık olmadıkları halde “efendi” “efendim” “muhterem” gibi ve benzeri, onları ululayıcı, tazim edici, şereflendirici sözlerle hitap etmektir. Kaçınmalıyız, Allah için.